Piwo uwarzone z niechmielonych ekstraktów słodowych oraz słodów specjalnych: czekoladowego jasnego i barwiącego. Słody zacierane w formie „minizacieru” (tak wiem bez sensu zacierać palone słody – to było pierwszy raz i ćwiczyłem sobie na nich).

Piwo z gatunku Brown Porter – ciemne, lekkie i deserowe. Wyczuwalne nuty czekolady i orzechów, lekka paloność oraz niskie wysycenie. Można by kilka rzeczy w nim zmienić w przyszłości, ale raczej nie będę powtarzał w wersji ekstraktów – natomiast do następnego postaram się dodać wywar z łuski kakaowca.

Tym piwem częstowałem na swoim weselu i dość sporo buteleczek znikło :).

Miała to być próba stworzenia wita na bazie ekstraktów słodowych. Wydaje mi się to teraz raczej dość trudne i mało możliwe, żeby rezultat takiego pomysłu był dobrym witbier’em.

Pod pewnymi aspektami coś z tego wyszło – kolor czy piana, ale ogólnie piwko rozczarowało mnie. Przyprawy i pomarańcza gdzieś znikły a został tylko kwaśny posmak. Drożdże wraz z resztkami białek utworzył na dnie butelek coś w rodzaju dość sporych śmieci o dość plastycznym charakterze.

Fermentacja drożdżami Brewferm Blanche napełniała pomieszczenie dość siarkowym zapachem, który zupełnie znikł i nie jest wyczuwalny w butelkach.

Warka uwarzona przy użyciu niechmielonych ekstraktów słodowych. Przepis znaleziony w dziale „Receptury” na stronie browamator.pl (link).

Chmiel citra jest dość charakterystycznym chmielem, który w singlu zdecydowanie się sprawdza. Cytrusowo-chmielowy zapach i smak to wspomnienie tego piwa. Wyszło bardzo pijalne piwko o zawartości alkoholu 5,2% (12% eks).

Zdecydowanie trzeba będzie powtórzyć tego single hop’a tym razem w wersji ze słodów i chmieleniem na zimno bo dobrego chmielu nigdy za mało ;).

Piwo w stylu bursztynowe ale – miało być american amber ale ale z chmielami nie wyszło.

Piwo uwarzone z niechmielonych ekstraktów słodowych. Chmielone było wyłącznie polskimi chmielami: Marynką i Lubelskim. Wyszło bardzo dobre piwo bursztynowe, ok 6% alkoholu – 12% ekstraktu.

Następnym razem warka bursztynowego ze słodów na amerykańskich chmielach :).

Pierwsza warka stworzona w oparciu o niechmielone ekstrakty słodowe. Był to kolejny krok w mojej piwowarskiej ewolucji: dobór ekstraktów, samodzielne chmielenie oraz wybranie drożdży. Było to już coś więcej niż pomysł na konkretną puszkę, oraz znacznie więcej czasu poświęconego na zrobienie tego piwa.

Piwo miało być w stylu warki #2 a wyszło coś na wzór bittera, a przynajmniej mi tak smakowało. Co do smaku – lekkie, o miłym nachmieleniu. Piwo było bardzo pijalne i bardzo szybko zniknęło. Traktuję jego założenia jako dobry wstęp dla ESB :D.