Po walce z drożdżami podczas fermentacji wreszcie przyszedł czas przelać wszystko na cichą. London Ale zbyt wiele nie przefermentowały z 9ºblg na 8.5ºblg i raczej szans nie ma żeby po cichej zeszło poniżej 8. Cicha potrwa do 2 lub 3 marca i przebiega w temperaturze 20ºC.

Drożdże z Gozdawy mnie dość mocno rozczarowały. Gozdawa PAY7 opis ze strony producenta:

Optymalna temperatura fermentacji to:
– 15-18 ºC stopni wtedy daje profil smakowy jak słynny West Coast,
– 20-22 ºC stopni wtedy daje profil smakowy jak Nottingham,
– 24-26 ºC stopni wtedy daje profil smakowy jak T-58.

Odfermentowanie wysokie.

Flokuacja średnia do wysokiej.

Zgodzę się, że profil smakowy był czysty, a flokulacja wysoka ale odfermentaowanie słabe. Może nie tyle słabe co niewystarczające – London Ale drugie FFT zeżarły do 7ºblg. FFT z 17ºblg zeszło zaledwie do 8º. Aby uratować warkę i ją dofermentować posunąłem się do ostateczności – dodałem nowe drożdże a właściwie gęstwę odzyskaną z butelki piwa (Wyeast Laboratories. London Ale™ 1028 odzyskana z piwa od Kościaka). Fermentacja ruszyła ale co z tego będzie nie mam pojęcia.

Przez cały dzień zmieniałem recepturę przy każdej kolejnej części warzenia. Zacieranie wyciągnięte w czasie – dodana przerwa białkowa. Miało być 70 minut w 67ºC a było 80. Wysładzanie bardzo wolno w stałej temperaturze. Już dawno tak dokładnie mi ta cześć nie przebiegła. Dodatkowo „nacinania” była górna warstwa młóta. Cały czas w kuchni było czuć zapach kakao. Wyszło 25 litrów o blg 13º. Dolałem do gara 2 litry wody uzyskując finalnie 27 litrów o 12º blg. Podczas gotowania dodatkowo dosypałem lekko ponad 10 gram kakao w proszku (takie do ciasta). Pomimo, że odtłuszczone boje się, że będzie problem z pianą. Drożdże Gozdawy bardzo mocno pachniały drożdżami podczas rehydratyzacji. Po całym dniu walki w kuchni do fermentora trafiło 20 lirów o gęstości 17ºblg i wygląda, że będzie to dość potężna wersja sweet stouta – double chocolate milk stout ;).